Muere el abuelo del árbitro de balonmano agredido durante un partido en Vilalonga
Mientras su nieto arbitraba el partido en el BM Sanxenxo y el Rasoeiro, en la grada sufrió una caída al ser empujado por el padre de una jugadora del equipo de O Grove

Imagen exterior del Hospital Álvaro Cunqueiro

Andrés Rico, el espectador agredido durante el partido de balonmano que enfrentó el pasado 15 de diciembre a los equipos base del BM Sanxenxo y el Rasoeiro en Vilalonga, falleció esta pasada madrugada tras más de dos meses hospitalizado en el Hospital Álvaro Cunqueiro. Mientras su nieto arbitraba el partido en el BM Sanxenxo y el Rasoeiro, sufrió una caída al ser empujado por el padre de una jugadora del equipo de O Grove.
"Tras dos meses en coma, ha fallecido Andrés, abuelo del árbitro que fue agredido en un partido de balonmano base en Sanxenxo. Nuestro más sincero pésame a la familia y amigos. Desde la Federación española de balonmano reafirmamos nuestro rechazo absoluto a todo tipo de violencia en el deporte, y nuestro compromiso para erradicarla por completo. DEP", ha comunicado, en un mensaje en redes sociales, la RFEB.
El Concello de O Grove ha decretado 2 días de luto por el fallecimiento de Andrés Rico y mañana a las 12:00 horas se guardará un minuto de silencio a las puertas del Concello de O Grove.
La Federación Gallega de Balonmano publicó este lunes que la familia de Andrés quiere agradecer públicamente a todo el personal del Hospital Álvaro Cunqueiro, especialmente al del área F 2, UCI 2 y REA 2, su “profesionalidad, atención y empatía mostrada durante estos más de dos meses de pesadilla”. Por otro lado, la Federación Galega de Balonmán presidida por Bruno López publicó una carta pidiendo perdón por lo ocurrido que transcribimos a continuación:
"Encantaríanos poder dicirche tantas cousas que non sabemos por onde comezar, pero o que si temos claro é que hoxe imos dicir o que levamos tempo querendo dicir.
Co risco de equivocarnos, cremos que o máis lóxico sería comezar polas desculpas, así que antes de nada: PERDÓN. PERDÓN por non ser capaces de impedir o fatídico suceso que desgraciadamente nos leva a escribir estas sinceras pero orfas palabras.
PERDÓN por chegar tarde.
PERDÓN por non avisar e por non ter sido capaces de transmitir de xeito eficiente que sen respecto nada disto ten sentido.
PERDÓN por non parar antes, por non envorcarnos dende o primeiro conflito na loita contra esta lacra.
PERDÓN por non acadar que máis de un entenda que a violencia non só é cousa de golpes. PERDÓN por non lograr que quen lexisla e regula, a lo menos intúa que o que hai non chega.
PERDÓN por non poñer fin a que uns desfruten a costa de que outros sufran.
PERDÓN por sentirnos sos.
PERDÓN polo despropósito de que quen provocou a túa partida aínda teña máis que dicir e siga a facer vida normal.
PERDÓN por todas esas persoas que non ven o problema porque non lle tocou de preto. PERDÓN por non ser capaces de impedir a túa viaxe.
GRAZAS por permitirnos coñecer a túa estupenda e unida familia.
GRAZAS por ser un exemplo e promover o que o balonmán debería sementar, GRAZAS pola túa implicación, polo teu agarimo; GRAZAS por sacrificarte para cambiar algo que moitos negan.
GRAZAS por dar a oportunidade de romper con todo isto. GRAZAS por estar aí Andrés. GRAZAS porque sabemos que aínda que non te vexamos nos nosos pavillóns, sempre estarás con nós.
D.E.P Amigo, moito ánimo e a aperta máis grande do mundo para a túa familia de parte de todo o balonmán galego".