La vecina de A Coruña que transformó una escombrera en el jardín más admirado del barrio
Los vecinos de Los Rosales solicitan un homenaje para Obdulia en su 80 cumpleaños

undefined
A Coruña
Hablar con Obdulia a solas delante del jardín que ha terminado después de dos años no es tarea fácil.
Más información
⁃¿Qué tal el perro? ¿Está mejor?
⁃¿Va a estar mañana por aquí? le tengo apartados unos palos.
⁃¡No para usted de salir en los medios!
El goteo de vecinos es constante. Cuando empezó a remover la tierra había quien la tomaba por loca; ahora la quieren y les gustaría que el Concello de A Coruña le rindiera un homenaje.
Obdulia llegó al barrio de Los Rosales después de haber trabajado el campo, emigrado y regresado a ocuparse de lo que la vida le pusiera por delante.
Pero el destino quiso que fuera un coche lo que se cruzó por su camino rompiéndole la pelvis y el hombro. Tras ese accidente, que vino acompañado de algunas amistades que no resultaron, decidió dedicar su tiempo a mejorar una parte del barrio muy próxima a su casa.
Desde aquel episodio negativo al que esta coruñesa consiguió dar la vuelta han pasado ya dos años y el jardín de Obdulia en el barrio de Los Rosales no ha dejado de crecer. "Lo hice yo, pero es para todos", nos dice entre aparición y aparición vecinal.
Al principio su familia tenía reticencias. Al estar ubicado en un lugar público temían que fuera multada. El apercibimiento nunca llegó, pero sí lo hicieron muchísimas flores, adornos, conchas... que los viandantes le han traído poco a poco. "Yo excavaba y excavaba e iba encontrando piedras; con esas piedras hacía huecos les echaba tierra y sobre ella, las plantas", explica.
El jardín se encuentra en lo que anteriormente era, según comenta, una escombrera tapada con barro, aunque ya no queda ni un ápice de lo que fue. "Parece un jardín chino, me dicen", afirma Obdulia sorprendida.
El último añadido de esta creación es un enorme corazón sobre el que asientan unas pequeñas flores rojas formando el número 80. Ésa es la edad que Obdulia cumple este fin de semana. Y a partir de ahora, y con el jardín terminado, promete disfrutarlo con corazón.
Así hace las cosas esta mujer de 80 años.: "E algo teño que ter de bo", escribe en el whastapp como respuesta cuando le decimos que el poema que ha escrito con su historia también es una maravilla.
Os Rosales, 16 de maio de 2021
Hoxe cumpro anos
Por iso, señoras e señores
Eu quérolles contar
Solo fago 80 anos
E non me queren pra traballar.
Como ninguén me contrata
Busco traballo eu sola
Empecei arrancando herbas
E alguén dicía: "Está tola".
Aquí traballo cando quero
E paro cando me da a gana
E díghovos a verdá
Non valgo pra estar sentada.
En xullo do 2019
Empecei a limpar a escombreira
E en maio do 2021
Teño un xardín de primeira.
E fíxeno con moita ilusión
E pra rematar o traballo
Fixen un corazón.
Agradézolle os veciños
Que o sigan conservando
Aínda que polo medio
Haxa algunha miserable roubando.
O de 13 de maio
É o día da virxe María
E a miserable, pra roubar unha máscara de madeira
O xardín se subía.